منتشرشده در 01 مرداد 1403
وقتی بدونن آدم ها با کهنه زخمات گیری
عمدا نمک دون میشن مطمئن بشن میمیری
کافیه فقط حس کنن امید داری که خوب میشی
اون وقته که به مرگ می گیرنت که به تب راضی شی
شدیم یه مشت آدم تنها که فقط کنار هم
یجورایی دیگه زنده ایم اما زندگی رو بیش و کم
سخته تلخه وقتی ببینی خوبی هات به چشم نمیاد
دیگه هیشکی حال خوبه تو نمیخواد
واسم خنده داره این عالم پوشالی وقتی نون به دلاره و جونمون ریالی
کاش بودیم عین پینوکیو همه پشت ظاهر چوبی داشتیم یه دل بی نقابی
نظرت چیه؟