منتشرشده در 17 اسفند 1402
نازنین ابرو کمون امون از چشمات امون
هی منو با آشتی و قهر اینور و اونور نکشون
آخرش از دست تو مجنون میشم این خط این نشون
از اون دیدار اول دل منو بردی زیادی قشنگی حق همه رو که خوردی
انقده چشات قشنگه که میشه براش مرد
گلی که برات گرفتم تورو دید و پژمرد
من که پسندیدمت از اون دورا دیدمت
یواشکی خندیدنت وای منو کشته
ماه پیشونی هم زبون ابرو کمون مهربون
رد میشی از کوچمون عطر تو منو کشته
نظرت چیه؟